Марде аз тоза набудани ҳамсараш шикоят кард.

Ислоҳ нет

Марде аз тоза набудани ҳамсараш шикоят кард.

Марде ҳамеша ҳамсарашро мефаҳмонид,ки хонаро тоза ва озода нигоҳ дорад вале ҳеҷ тағйироте намедид.Як рӯз дар як варақ ҳадисеро навишт,ки матни он чунин буд.
( إن الله يحب إذا عمل أحدكم عملا أن يتقنه )
Аллоҳ дӯст медорад ҳангоме,ки яке аз шумо кореро анҷом дод ба хуби ё накӯйи онро анҷом бидиҳад!”

Ин навиштаро дар ошпазхона часпонид,то ҳамсараш вақте вориди он гардад ин навиштаро бубинад,умед аст ислоҳ шавад.
Ҳамсараш вақте вориди ошпазхона шуд ва ин навиштаҷотро дид.Аввал мисли дигар занҳо ба ғазаб омад,дар фикри он шуд чӣ айби шавҳарашро пайдо кунад.Пас аз каме фикр гуфт: пайдо кардам ва бидуни ҳеҷ тағйироте он навиштаро аз ошпазхона гирифт ва онро дар хонаи хобашон(спальный) часпонид,то шавҳарашҳам корашро ба хуби анҷом бидиҳад.

Дар ҳар шухие як миқдор ҳақиқате нуҳӯфта аст.Аз ин бояд ҳам занҳо нисбати тозагии хонаҳояшон фаҳманд,ки мардҳо дар умум хонае тоза ва мураттаб набошад хело бадашон меояд.Инчунин занҳо вақте мардҳояшон корҳои хонадориашонро ба ваҷҳи хуб анҷом намедиҳанд бадашон меояд.Пас ҳарду бояд дар ин ду аҳамияти хосса бидиҳанд ва ба хуби анҷом бидиҳанд онро.

Аммо нисбати ин ҳадис барои аҳли нақд гуфтаниям,ки ҳадиси заъиф аст вале дар хело кутуби ҳадис омада аст.Лутфан мақсади ин навиштаро канор нагузоред ва дар тахриҷи ҳадис оғоз намоед.Мегузорам матни тахриҷи ҳадисро,то дигар рӯйи ин масала комент нанависед!.

Муҳаммадиқболи Садриддин.

Тахриҷи ҳадис.)
( إن الله يحب إذا عمل أحدكم عملا أن يتقنه )
أو ( يحكمه )

ضعيف :
رواه الطبرانى في ( الأوسط ) ( 891 )
وأبو يعلى ( 4386 ) 
والبيهقى في ( شعب الإيمان ) ( 4/ 334 )
وابن عدى في ( الكامل ) ( 6/ 2359 )

من طريق بشر بن السرى عن مصعب بن ثابت عن هشام بن عروة عن عائشة رضى الله عنها .
قال الطبراني : ” لم يرو هذا الحديث عن هشام إلا مصعب ، تفرد به بشر ” أ.هــ
قلت : كذا قال ، وقد تابعه الفضل بن موسى كما عند ابن أبى داود في المصاحف ( ص152 )
أما مصعب بن ثابت ، فقد ضعفه الأئمة مثل أحمد وابن معين وأبو حاتم 
وقد أخرجه البيهقي من وجه أخر في ( الشعب )
من طريق مالك بن أنس عن هشام به 
ولكن هذا لا يصح ، فقد أشار البيهقى إلى ذلك بقوله عقب هذه الرواية : ( وأظنه خطأ ) .
ثم أسند الحديث من طريق بشر بن السرى عن مصعب بن ثابت به 
وقال ” هذا أصح ، وليس لمالك فيه أصل والله أعلم” أ.هــ
وقال الهيثمي في ( المجمع ) ( 4/ 98) 
“رواه أبو يعلى عن عائشة ، وفيه مصعب بن ثابت ، وثقه ابن حبان ، وضعفه جماعة ” .
قلت : هو ضعيف كما مر بيانه .
ولكن العجب من المناوي حيث قال
” وفيه بشر بن السرى تكلم فيه من قبل تجهمه، وكان ينبغى للمصنف * الإكثار من مخرجه، إذ منهم أبو يعلى وابن عساكر وغيرهما” أ.هــ
قلت : بل علته مصعب بن ثابت كما مر بيانه .
وقال البوصيري في ( إتحاف الخيرة المهرة ) ( 3 / 382 / 2942)
” هذا إسناد ضعيف لضعف مصعب بن ثابت ” أ.ه

Share This Article