Бонувон

Марде ҳамеша ҳамсарашро мефаҳмонид,ки хонаро тоза ва озода нигоҳ дорад вале ҳеҷ тағйироте намедид.Як рӯз дар як варақ ҳадисеро навишт,ки матни он чунин буд.

(Ин қисса воқеъист ва посухи ҳафт хоҳарест, ки дар синни аз 25 то 30 ҳастанд ва аз таъхир дар издивоҷашон ранҷ мебаранду барои ҳалли ин мушкилот аз мо маслиҳат пурсидаанд)

Танхо модар аст, ки хама корхои хона бар души уст. Хама мушкилоти як хонаро бар душаш мегирад.

Дар Олмон калъае хаст ба номи занхои вафодор!

Хоҳари гиромие аз ман суол карда, ки чаро дар олами ислом мисли уламои ҳадис, тафсир ва фиқҳ олимае зуҳур накардааст?

"Ҳангомеки диди мардумон аз дидани чеҳра ва ё ҳусни зебои ту дар таъаҷҷубанд. Пас бидон инро,ки онҳо дар таъаҷҷуби он ҳусну ҷамоли зебоеанд,ки Худованд аз ту дар наздашон намоён намудааст.

Холо занхое хастанд,ки дар мавриди рашк хама хатхоро мегузаранд. Агар гуйи ин рашкат мухолифи шаръ ва фармудаи Аллох ва Расул аст. Ончунон бароят далел меоваранд, ки намедони чи бигуй.