Падар ва модар

Писарам, медонам, асре, ки умр ба сар мебарӣасри интернет ва навовариҳои техникӣҳаст. Намехоҳам берун аз мавзуъ бо ту суҳбат кунам, зеро ҳамеша мегўйӣ: падар, ончи мехоҳӣбароям бе парда бигӯй.

Ранҷонидани падару модар худ “оқ” шудан аст!

Расули акрам (саллаллоҳу алайҳи васаллам) дар ҳадиси гаронбаҳои худ мефармоянд: "Падар дарвозаи миёни ҷаннат аст.

Падару модар дарахти сабзи низоми хилқатанд, ки фарзандон меваҳои шодоби он мебошанд.

Хашмгин макун падару модаратро барои онки хушнуд созӣ дигаронро !

Муйсафеде ба ба назди устои телефон меравад ва телефони худро медиҳад ва мегуяд бачам ҳамин телефони маро бинед чанд моҳ аст занг намеояд.

Имсол соли панҷум аст аз дидори қиблагоҳам маҳрумам.Дурустараш чор солу нуҳ моҳ аст аз ин файз ва аз ин дарвозаи ҷаннат бо амри тақдир маҳрумам.Як моҳ аст падари бузургворам аз бемории фишори хун ва қанди боло бистару бемадор аст.Ду рӯз аст хело ҳолаш вазмин аст.Наздиконам мегӯянд касеро намешиносад ва танҳо номи шуморо мегирад ва аз ҳуш меравад.Фақад мегуфтааст мехоҳад маро бубинад,кош метавонистам падарамро бубинам эй Аллоҳ ту аз дили ман огоҳи ва аз ҳоли манҳам огоҳи. Имрӯз вақте гуфтанд ба ҳуш омадааст гуфтам телефонро барояш диҳед чанд сухане бо ман гуфт вале на ҳама суханонаш бароям фаҳмо буд.Аллоҳ маро аз ҷумлаи фарзандони солеҳ бигардон,то барои падарам боғе бошам дар ҳоле ӯ бароям яке аз дарвозаҳои ҷаннат аст.Эй Аллоҳ ҳаргиз ӯро аз ман норози нагардону моро аз ӯ маҳрум нагардон.Дигар чизе наметавонам навишта.Дар ҳаққи падари беморам дуъо кунед дӯстон Аллоҳ аз шумо розӣ бошад.

Эй падарчони азизам ту маро бо сад ноз парваронди. Агарчи шахси сармоя доре буди дар замони хурд солии мо. Бо услуби олиеки танхо дар ту он буд моро парвариш намуди.Умеди он дошти, ки дар пирон соли бароят соябоне гардем.