Ҳоли шахси муъмини комилро хело олӣ баён доштааст дар ин ҳадиси гаронбаҳояшонҲазрати Муҳаммад (Саллалоҳу алайҳи васаллам):قال رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم:” عَجَبًا لأمرِ المؤمنِ إِنَّ أمْرَه كُلَّهُ لهُ خَيرٌ وليسَ ذلكَ لأحَدٍ إلا للمُؤْمنِ إِنْ أصَابتهُ سَرَّاءُ شَكَرَ فكانتْ خَيرًا لهُ وإنْ أصَابتهُ ضَرَّاءُ صَبرَ فكانتْ خَيرًا لهُ “. رواهُ مُسْلِمٌ. Тарҷума: Аҷиб аст ҳоли муъмин (и комил) ҳама чиз (ё ҳолат) барояш хуб ё хайр аст.Ин (хислат ё ҳолат) дар каси дигар дида намешавад магар муъминон.Агар барояш неъмате ё фарохие расад шукр мекунад,ки барояш хайру хуб аст.Агар барояш мусибату сахтие расид( онро аз қазову қадараш медонад ва бар Худо ҳаргиз хашмгин намегардад) сабр мекунад,ки барояш хайру хуб аст(ва дар он сабри кардааш низ аҷр хоҳад гирифт).(ҳадиси саҳеҳ ба ривояти имом Муслим) Пас мо хонандаи гиромӣ ҳамеша бояд муъминони комил бошем аз чизе аз ҳолате аз мусибате аз сахтие набояд бадбину муташойм бошем.Ҳамеша нек бину сабуру бо тамкин бошем то дар ҳама имтиҳони Илоҳи комёб гардем.Агар хуб шуд неъмате бароямон расид шукр гӯем ва агар сахтие нокомие бароямон расид сабр намоем.Таманнои дуъоҳои холисони шумо ва комёбии якояки шумо азизон
Ҳоли шахси муъмини комилро хело олӣ баён доштааст дар ин ҳадиси гаронбаҳояшонҲазрати Муҳаммад
