Риш зиннати мард ва тафовути ӯ аз зан аст.
Аллома Ибни Қайим (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: Дар риш фоидаҳои зиёд нуҳуфта аст. Риш зинат ва зебогии хоссе дорад, шахси ришдор дорои ҳайбату салобати вижаест. Риш то он ҳад мардро эҳтироми хос мебахшад, ки ин эҳтирому иззат ва ин вижагиву ҳайбат дар занону кӯдакон вуҷуд надорад, зеро ин ду аз риш маҳруманд. Инчунин риш миёни мардону занон тафовутро ба миён меорад.
( Китоби “Ат-тибён фи ақсомил Қуръон”)