Ҳамели ҳикмат
Бар ростӣ,ки ҳокимони одил дар ҳузури Худованд бар болои минбарҳое аз аз нур бинишинанд. Он ҳокимоне,кидар ҳукумати худ, дар аҳли худ ва дар вазифаашон додгустару додгаранд.
****************************************
Эй мусалмонон, сарварони беҳтарини шумо ононанд,ки шумо ишонро ва ишон шуморо дӯст доранд ва шумо дар ҳаққи онҳо ва онҳо дар ҳаққи шумо дуъои хайр кунанд. Ва бадтарини ҳокимони шумо онҳоеанд,ки шумо онҳоро бад бубинед ва онҳо шуморо бад бубинанд ва шумо ба онҳо лаънат мефиристед ва онҳо ба шумо лаънат мефиристанд.
*****************************************
Хирадмандро воҷиб аст аз чаҳор лаҳза ғофил нашавад: Лаҳзае,ки дар он бо Худои хеш муноҷот мекунад: Лаҳзае,ки худро муҳосаба мекунад: Лаҳзае,ки бо дӯстон ҳамнишин аст ва дӯстон аз айбҳои ӯ бар ӯ гӯянд ва рост гӯянд: Ва он лаҳзае,ки лаззати хоҳишоти нафсро аз ҳалол бароварад, на аз ҳаром.
*****************************************
Ҳакиме гуфта: ҳар ки бародари худро дар хилват насиҳат кунад, ростӣ,ки хайрхоҳи ӯ аст. Ва он,ки бародар дар ҷамъи мардум насиҳат гуфта, ӯро аз шармандагон карда.
****************************************
Шогирд ба устод гуфт: Ман аз тарси охират бештар бигирям. Ҳаким фармуд: Ҳамоно агар ба иштибоҳи хеш иқрор кунӣ ва бихандӣ беҳтар бошад аз он,ки гиря кунӣ ва ба он бинозӣ. Зеро амали нозандагон аз фавқи сари ишон боло наравад.
**************************************
Дӯстиву бародарӣ чавҳари нозукест. Агар онро ҳаросат накунӣ, дучори офат хоҳӣ шуд. Ҳаросати он фурӯ нишондани хашм аст. Узри он дӯст,ки бар ту ситам раво дониста, бипазир.Ҳам он дӯстиро посбонӣ ба ризо бошад, ва илло аз худ бартарӣ бинӣ, кӯтаҳӣ набинӣ ва аз бародарат кӯтоҳӣ бинию нуқс ва фазл набинӣ.
**************************************
Дунёро ба аҳли дунё вогузор,ончуноне,ки онҳо охиратро барои аҳли он вогузоштаанд ва дар дунё мисли занбури асал бош: агар чизе мехӯрӣ, ҳалол бихӯр ва агар чизе ба дигарон медиҳӣ, аз ҳалол бидеҳ, агар бар болои ҳар чӣ биафтӣ, онро махарош.
***************************************
Дунё оби баҳро монад ва дунёхоҳ ташнаро,ки аз оби баҳр менӯшад ва ҳар қадар бинӯшад боз ташнатар шавад. Ҳамвора менӯшад, то он даме, ки ҳалок шавад.
*****************************************
Модар ба фарзанди қасди сафар дошта чунин панд гуфт: Эй писар аз дигарон барои худ ибрат бигир! Ҳар амал,ки дар ғайр бинӣ ва он нек бошад, ба он амал бинмо! Ва ҳар он чиро,ки дар ғайр зишт дидӣ, аз он бипарҳез! Зеро одамӣ ҳеҷ гоҳ ба айби хеш бино нест.
********************************************
Ҳар кӣ қадри хеш бишносад беқадр намонад.
Беҳтарин ахлоқ дар мардон афв аст.
Сабр калиди зафарҳост.
Аз беҳтарин саховат он аст,ки ба қадри ҳоҷати ҳочатмандон бошад.
Беқарор будан аз ҷудоӣ нишони сидқу ихлос ва камоли вафост. Нуфури табъ далели ҷудоиҷӯист.
Аз мардум се тоифаанд,ки аҳли ҷаннатанд:
1) Подшоҳ ва ҳокими одил,ки ба додварӣ муваффақ шуда.
2) Касе,ки бо хешовандон ва бародарони мусалмони хеш дилсӯз ва меҳрубонанд.
3) Касе,ки фарзанди зиёд дорад, сахт мӯҳтоҷ аст, вале бо он чӣ дорад қаноат карда, ҳочат пеши мардум набарад.