Соли 2004 тӯйи писари Нуриддин-акаи президент Ислом Раҳмонов, ки айни замон раиси ноҳияи Данғара мебошад, баргузор шуд. Дар ин тӯй Зикрулло, Зафарча ва Манижаи Давлат овозхонҳои даъватшуда буданд, аммо ҳофизҳои бедаъват ҳам кам набуданд. Баробари сар шудани тӯй президент сахт маст шуда буд. Аз аввали тӯй то охир бо як телехаш бо номи Ҳусени анекдод рақс мекард. Вақте Манижаи Давлат рӯи саҳна омада ба ҳофизӣ сар кард президент дар гирду бари ӯ чарх задаву рақсида рӯирост “движений” мекард.Он вақтҳо Манижа ҷавон ва зебо буд. Дар инҷо аз ҳузури зану ҳамаи духтарҳо ва хешу таборонаш як каме истиҳола мекард, аммо то охир мисли раққоса дар ҳавои сурудҳои Манижа мерақсид. Наздикиҳои соати 12 шаб вақте Манижа бо шахсе,ки ӯро бо мошинаш оварда буд,маслиҳати рафтан мекард, ки Эмомалӣ Раҳмонов аз рақс баромада, мисли онки рашк мекарда бошад омада дар рӯбарӯ бо Манижа нишаста мепурсад, ки бо ин бача чи маслиҳат доред? Манижа аз тарс мегӯяд, ки як дуо медодед, мо ба хона бармегаштем. Раҳмонов, ки сахт маст буд,мегӯяд, ки “ма мулло нестум, ки дуо бтиюм”. Баъд Манижа дафъатан мегӯяд, ки раис агар иҷозат диҳед, мо бармегаштем. Боз президент бо қаҳр ба Манижа мегӯяд, ки “раис дар колхозай,ма раис нестум”. Дигар Манижа ноилоҷ монда хомӯш меистад. Дар ин вақт атрофи онҳоро тамоми чоплусакону хушомадгӯякон, гаврикони Раҳмонов ҷамъ шуда Амиршо Миралиев,ки бо кличкаи “қунғузи сиёҳ” Ҳасан, Убайдуллоев, Муроди телех ва….
Вақте Раҳмонов мебинад, ки болои мизи овозхонҳо ягон чизе нест, даррав гапро дигар тараф бурда мегӯяд, ки “ай столи ҳофизо ҳичи надорад,ку”? Сразу паропар мешаваду болои столро аз арақу коняку газаку мевагиву кола пур мекунанд ва зуд арақ мерезанду ба Манижа ва бо ҷавоне,ки ронандааш буд, мерезанд. Манижа ба Раҳмонов мегӯяд, ки “ман пиёдаам аз ин чизо”-яъне аз арақхурӣ. Президент бо як азоб ғазабашро нигоҳ дошта мегӯяд, ки “саворут мекунем агар пиеда бошӣ” ва ба ӯ мегӯяд, ки “тӯй то саҳарай, ҳиҷо намерай, бо як бори дига мехонӣ баъд усуша мебинем”, гуфта бакали арақа боз менӯшаду боз ба рақс медарояд. Манижа баъди Зафарча як бори дигар мехонад. Дар вақти дамгирӣ Қодир Качалаев, шофери президент (феълан насабашро тағйир кардааст ба Маҳмадиев) ба назди Манижа омада мегӯяд,ки имшаб ҳамроҳи Калон бояд бимонӣ. Дар Данғара ҷоятонро тайёр карданд. Яъне бояд бо Эмомалӣ Раҳмонов ҳамхоба шавӣ. Манижа,ки он вақтҳо ҷавон буд ва ҳамроҳи як дӯсти наздикаш дар ин тӯй ширкат мекард, розӣ намешавад ва бо шофераш бо мошини Ҷипи сурх мегурезанд. Эмомалӣ Раҳмонов девона мешавад, ки як ҳофиза гапи маро нагирифт ва бо як раққоса арақи зиёд мехӯрад ва ӯро ба утоқи хоб кашола карда мебарад. Манижа ва ронандааш аз хонаи Нуриддини акаи Президент ба Душанбе раҳакӣ мешаванд. Вақте онҳо ба наздикии деҳаи Охсу мерасанд аз қафо бо як Лексуси сафеди сиёҳшишаи 470 ва бо номери ҳукуматии РТ омада онҳоро манъ мекунанд. Дар сари чанбари фармони мошин ронандааш Зафар аз Данғара ва дар нишастгоҳи бари ронанда Бахтиёри наркобизнеси кӯлобӣ ки муҳофизи Рустам ҳам гуфта муааррифӣ мекарда аст худро (баъди он дар милисаи ОГСО и ҷумҳурӣ (Раёсати муҳофизати муассисаҳои давлатӣ) кор мекард ва як вақтҳое Шабнами Тоҷиддинро зани дуввум гирифта буд) ва дар нишастгоҳи қафо Рустами Эмомалӣ, ки он замон ҳанӯз 17 сола ҳам набуд нишаста буданд.
Рустами Эмомалӣ ба ронандаи Манижа ишораи манъ фармуда ва Манижаро мегӯяд, ки фаромада ба мошинаи мо савор шав. Манижа мегӯяд, ки ман бо ҳамин мошин омадам бо ҳамин мошин бармегардам ва таклифи писари Президентро рад мекунад. Дар он шаб ин нафарони ҳамроҳи Рустам омада Зикрулло Ҳакимов, акахони Манижаро меёбанд ва дар қарибиҳои деҳаи Себистони Данғра боз автомашинаи Манижаро манъ мекунанд. Аз мошин фароварда дар нишастгоҳи қафои мошини худашон бо Рустами Эмомалӣ шинонида Манижаро то хонаи апааш Парвина ба 33мкр-и Душанбе меоваранд. Дар роҳ Рустами Эмомалӣ ба Манижа пешниҳод мекунад, ки бо ман мегардӣ, арӯси ман мешавӣ. Манижа мегӯяд, ки ту кудакӣ, ман момаат мешавам. РУСТАМ ҳам маст будааст, мегӯяд, ки фарқуш чияй, момамӣ ё бобамӣ, ма бачаи президентум намешносӣ мара?
Аммо Манижа сухани ӯро низ рад мекунад. Барои ҳамин президент лично супориш медиҳад, ки Манижа дар ягон телевизион баромад накунад, “то омада накалений нағалта дар пеши ма”. Чуноне манбаъ афзӯд ҳамеша рӯйхати ҳофизаҳоро дар консертҳои давлатӣ ва радио телевизион ба назди Раҳмонов мебаранд ва президент ҳатман онро худаш мебинад, ки дар он киҳо ҳастанд вақте номи Манижа Давлатоваро мебинад. Бо хашм мегӯяд : “бгирен дафш кунен ин қанчуқа”Акнун он тарафаш ба қазовати шумост, ки як ҳофизаро ҳам президент ва хам писари президент дар як шаб мехоҳанд таҷовуз кунанд. Баъдтар ҳамон ронандаи Манижаро,ки Ҷамшед ном дорад бо супориши шахсии президент Эмомалӣ Раҳмонов ба воситаи Абдуфаттоҳи Ғоиб дар соли 2010 бегуноҳ ба мӯҳлати 12сол маҳкум ба зиндон карданд. Фақат ба хотири онки вай одами наздики Манижа аст.
Ҳамон шофери Манижа ҳам аз Данғара буд вале бисёр бачаи ҷавонмард буд. Падараш муаллими президент ҳам будааст ва номи ӯ Ҳайдар буд. Аммо агар инҳо қасд бигиранд, дигар хотири ягон чиро намекунанд,на падари пири ҳамон ҷавонро на кӯдакони хурдсоли одамро, на аҳли оилаи ӯро. Фақат бояд қасдгириву зӯр будани худашонро нишон диҳанд.
Шоҳиди ин ҳодисот ба Ислоҳ гуфт: Рустам бо забони тоҷикӣ хуб суҳбат карда наметавонад масалан: дар як маърака дидам нокро ба даст гирифт ва чунин гуфт ин “меваи бихиштаи медонен шумо”.
На танҳо Раҳмонову Рустами писараш Манижаро ба ҳамхобагӣ даъват карда буданд. Шаш моҳ пас чунин таклиф аз тарафи Нуриддини акаи Раҳмонов ҳам ба Манижа карда мешавад. Нуриддин Раҳмонов дар ҷашни наврӯзии ноҳияи Данғара ҳамон ронандаеро, ки Манижаро ба тӯйи писараш Исломиддин оварда буд даъват карда мегӯяд, ки Манижа Давлатоваро ба наврӯзии ноҳия таклиф карда биёр, то ки барои мардум суруд хонад. Он ҷавонмард, ки худ аз як деҳаи дурдасти Данғара буд ба сухани ӯ бовар карда Манижаро, ки бо ӯ дӯстии наздик дошт, ба бинои ҳукумати ноҳияи Данғара меорад. Дар пушти бинои ҳукумати ноҳияи Данғара Сайдалиев Маҳмадулло, раиси онвақтаи Данғара сауна, ҷои дамгирии люкс, ҷои ғизохӯрӣ ва утоқи хоб бо катҳо барои акаи президент ташкил карда будааст. Гӯиё пеш аз ҷашну базми Наврӯз барои овозхонҳо зиёфат ва ташкилӣ ороста бошанд. Ронандаи Манижа ва худи ӯро дар як хонаи пушти бинои ҳукумати Данғара мебаранд. Дар онҷо якҷоя бо Нуриддини акаи президент, раиси ноҳияи Маҳмадулло Сайдалиев ва Зайнуллои кали зард, ки шофер ва “охрана”-и Нуриддин буд, мешинанду ғизо мехуранд. Баъди таом хӯрӣ бо маслиҳати пешакии Нуриддин, раиси ноҳия ва Зайнуллои кали зард онҳо шофери Манижаро ба беруни хона фарёд мекунанду Нуриддини дар гузашта трактористро бо Манижа тоқа мекунанд. Дар даруни хонаи дарунӣ кати хоб ва душевой ҳам тайёр карда шудааст. Айнан мисли кинои Шурик. Онҷо ёдатон бошад Саахов мехост, ки Нинаро барояш танҳо ва тоқа кунанд. Нина дар болои сараш шампанскийро мешиканад. Вақте Нуриддини бой бобошуда бо Манижа танҳо мемонад, сразу аз дасти Манижа сахт қапида ба тарафи кати хоб бурданӣ мешавад. Мехоҳад нафсашро қонеъ кунад. Аммо Манижа Давлатова, ки бисёр ҳушёру зирак аст, ба зону зада дасти акаи президентро бӯса карда бо гиря мегӯяд, ки аз Худо битарсед, шумо ба ҷои отаам бошед ман мисли духтари шумоям. Ин вақт Нуриддини тракторист дар ҳолати шок мемонад ва аз шарм дасташро сар медиҳад. Ва,ҳамин тавр ду се калимаи дигар радду бадал карда дарро сахт тела дода ва бо тамоми қувва ба берун, ба сӯи ҳавлии бинои ҳукумати ноҳия мегурезад. Ба дӯсти ронандааш мегӯяд, Кӯлоб меравем ронанда мебинад сару рӯй Манижа сап сафед, мепурсад чӣ гап шуд? Манижа бо садои даҳшатзада мегӯяд тез бра ай иҷа ҳай кун мошина ва то Кулоб ҳеҷ чиз намегӯяду танҳо нохунҳояшро мегазаду тамом.
Акаи президент пас аз ин ҳолати нангин суп сурх шуда аз шарму изо ба тарафи шофёри Манижа мегӯяд, ки Манижаро бигӯ,ки ман як шухӣ кардум. Баъди ин ҳодисаҳо Манижа ба тӯи ин авлод намерафт.
Воқеан аҳсан ба Манижа Давлатова,ки номуси худро лакадор накарду ба ҳавову ҳаваси ин гургони дар сурати инсон таслим нашуд. Аз саҳна рафт, ӯро нагузоштанд, то дар саҳна бошад вале нагузошт, ки на президент, на акаи трактористи қурбошияш ва на Рустами ба ҳама маълумаш даст ба номусу шарафаш бизананд.
Ин авлоди гушнаву нодидаро дидед, ки чи ахлоқу атвори касиф доранд?
Дар зимн, ин нуктаро бояд ба таври алоҳида зикр намоям,ки ин ҳама факту далелҳоро як нафар аз Раёсати 7уми КДАМ, собиқ муҳофизи президент ба мо ирсол кардааст. Ӯ шоҳиди бевоситаи ин ҳама кору борҳо будааст. Ӯ дар ихтиёри Ислоҳ 21 ҳодисаи нангину фаҳшои афроди ин оиларо гузошта аст, ки ҳар якеро пас аз дигар нашр хоҳем кард. Чанд ҳолат аз Озода, бе шумор аз Таҳмина(аз Таҳмина шомили ин 21 нестанд) ва аз домодҳо, Рустам ва Раҳмонов .Ин матлаб яке аз оддитарини ончи дар ихтиёр дорем буд.
Ҳам Нозияи Кароматулло ва ҳам Меҳрнигори Рустамро, ҳанӯз,ки толибаи мактаб будаанд Рустами Эмомалӣ мастомаст нодухтар карда будааст. Аммо ин қиссаҳоест,ки дар оянда аз онҳо хоҳем гуфт.
Ps: Ислоҳ ҳаргиз матолиби туҳмат ва дурӯғро нашр намекунад. Ҳама ончи нашр мешаванд пас аз диққати ҷиддӣ ва санҷидан, ғайр аз он манбаъе,ки ба мо ҳар маълумотро расонидааст онро нашр менамоем. Ислоҳ мисли КДАМ ва мактаби СС. Ятимов нест, ки кораш рӯй туҳмат ва буҳтон бошад.