Раиси нави Хадамоти алоқаи Тоҷикистон Исфандиёри Саъдулло ҳоло ҳеҷ кореаш нашуда Бег Сабурро гузаронд. Дар тамоми макотиби мутавасситаи кишвар як маъракаи васеъмиқёси ҷамъоварии маблағ сари ҳар талабаро ба роҳ мондааст. Ҳади ақал Бег Сабур ба мактабҳо кор намегирифт.
Вайфай мегузаронем ба мактабҳо гуфта аз ҳар талаба 150 сомонӣ пул гирифта истодаанд. Ин гуна хабарҳои ташвишовар аз навоҳии махсусан вилояти Қурғонтеппаи собиқ: Ёвон, Дустӣ, Ҷалолиддин Балхӣ ба мо расида истодааст.
Намедонем ин вазири нав бо прокурори нав ин масъаларо «ҳамоҳанг» карда бошад, чун ин як амали оммавии қонуншиканӣ ва суиистифода аз мансаб ва баромадан аз ҳадди ваколатҳои корӣ аст. Бубинем, ки Прокурори нави кулл Ҳабибулло Воҳидзода пеши ин қонуншикании вазирро мегирад ё қуш намешавад?
Дустӣ
Ассалому алайкум бародар Муҳаммадиқболи Садриддин! Мо ҷавонони ноҳияи Дустӣ, собиқ Ҷиликул намедонем чи гуем бо ин гуна роҳбарону раисону директорони мактабҳо ва раисони қишлоқ дар мактабҳо. Маҷлиси падару модар ҷеғ задан рафтем, пешниҳод карданд, ки дар мактаб вайфай мечаспонем. Мо фикр кардем, ки 10 ë 5 сомонӣ ҷамъ мекунем. Неее 150 сомонӣ!!! Баъзе аз модарон хестанду гуфтанд, ки мо надорем шароит: « ма 3 талаба дорам, дигариаш гуфт ма шаш талаба дорам». Заноне ҳам буданд, ки хеста гуфтанд, ки «мо рози чияй 150 сомонӣ, мардакомон барои баччаҳошон да Русия кор када равон кунан, фарзанда хонондан даркор». Ана ҳамин намуди занони камандешаву ингуна гапҳоро дар ҷомиа мегуянду розигӣ медиҳанд, аммо фикр намекунед, ки фарзандони шумо, шавҳарони шумо дар таги пой урусанд, лагат зада мебарад лагат зада меорад. Фикр кунед як бор, ки дар муҳоҷират шавҳарат чи азобе мекашад. Надиданд азобро, пулро дидану бозорро.
Воқиеяти кор, инки бародар, сари ҳар як талаба 150 сомонӣ, бор карданд. Ками кам 500 талаба дар як мактаб. Ҳисоб кун дар инҷо 0 лавой-синфҳои тайёрӣ. Мактаб баччаҳоро ҳисоб мекунанд. Мактаберо медонам, ки то 700 талаба дорад:- 150 сомонигӣ мегиранд, ки ҷамъи ин маблағ мешавад 105 ҳазор сомонӣ. Боз 13 сомонии дигар барои сурат мегиранд- 9100 сомонии дигар.
Аллоҳ лаънатат кунад Эмомалӣ. «И чи рузи сиëҳай сари миллати мазлум овардӣ»? Муҳоҷирон худашон дар Русия дар азоб, милиса меқапад, бардуруғ регистрацияат фалшивий мегуяд. 10 ҳазор рубл медиҳӣ, надиҳӣ депорт. Бечора депорт накунад гуфта копеекҳои ҷамъовардаашро медиҳаду қарз мегирад ва боз барои қарз кор мекунад.
Мо гуфтем Бег Сабур рафт ягон одами боимон меомадагист. Аммо ин одами овардааш мақъади Бег Сабурро даронд. Мо ҳайронем, ки дар деҳа вайфай чи кор меояд? Свет нест. Саҳар талабаҳо мактаб норафта свет мемурад. Баъди дарс хона меоянд ,то ҳол свет наомадааст. Вайфайро дар онҷои Азизмои газетхонак мезанӣ, ё дар зани Рустам, ё дар они Озода? Свет нест вайфайро чи кор мекунем, гуфта мепурсем. Мегуянд, ки аккумулятор мемонем. Вайфайро дар аккумулятор мезанӣ, компютерро дар ягонҷои Азизмо мезанӣ?
Ман аз сокинони тамоми Тоҷикистон хоҳиш дорам, ки пул надиҳанд. Ба фикрам раиси нави Хадамоти алоқа чи безнесе карданӣ аст, ҳамроҳ бо гунгаки Рустам девона кардаанд.
Аз директор мепурсем, ки чи ролро бозӣ мекунад вайфай. Аз бесаводиаш мегуяд, ки «талабае дарсда ҷавоб ната бе тарбиягӣ кунад дар тилфони падаруш ë модарш равон мекнем, баҳои чанд гирифтаст ë бад ахлоқӣ кадестай фарзандт». Тавба охир модарони фарзандҳомон ҳар рӯз дар мактабанд ва бо вайфай ба куҷо чи равон мекунанд ин аҳмақҳо? Охир мегуфта боши мо почтаи электронӣ дорем ва номаҳои директори мактабро мехонем дар Русия. Ин чи девонагист?
Аҷаб!! Ҳозир ҳама интернет дорад, агар ҳамонро роҳӣ карданиӣ ба телефони дастиат равон кунӣ ҳам мешавад.
Ман аз муҳоҷирони мазлум хоҳиш мекунам, ки ба қадри заҳматҳои кашидаатон расед, аслан пул равон накунед.
Инро фаромӯш накунед, ки агар он тавре, ки муаллимҳо мегуянд, ба номи Худо номерҳои занҳоятонро мегиранд, баъд аз ин тараф меравед, ки «янга муаллима шидагияй, аз ман хафа нашен».
Ба Худо қасам рост мегуям, чизеро дидам ҳамонро мегуям. Хоҳиши ман аз бародарони Дустӣ ҳамин аст, ки гуфтам. Қишлоқи 8-Март, Первомай, Бадахшон, Агроном, Сурх, Миравой, Лоҳутӣ, Гаровутӣ, Ленин, совхози Москва, бародарҳо ҳушёр бошед: « Худтон бестен як фикр кнен, ҳо мегем 150 сум чияй, не ки ту мактаба бин ки чан талабаҳай. Ҳисоб кун сари талаба, ба и пул як мактаби дига месозӣ, э, бародаро ҳишëр бошен. Ба ма гуфтаниям, ки райсони қишлоқ вахте ки ягон модари мазлум хеста гап мезана ба ҷой мардони мурғ шумо унора наген, ки ҳе хап кун ҳамиҷа мардо ҳастан. Як хел раист ҳамихел мразай. Накнен и кора монен, ҳами модаро Раҳмонова чапа кнан вақте хдт ҷуръат намекнӣ».
Рудакӣ
Асалому алекум ва раҳматуллоҳ.Мо хонандагон ва бинандагони доимии «Ислоҳ»-ем. Мо пеш дар бораи Тошев Амир ва Тошев Саид навишта будем ва собиқ раиси пешинаи ҷамоати Зайнабободи ноҳияи Рудакӣ, заминфуруши №1 Алихон аз деҳаи Кишоварзӣ пешина Ҷугибод. Аммо дар бораи ин нафарон ягон чорае дида нашуд. Маълум, ки ба «боло» ҳатман устухон додагиаст. Тошмуроди наркобизнеси калон ба яке аз рафиқони ҳамдеҳааш гуфтааст: «ин тоҷикора ва данғарагиҳора …» Хуб, дигар беодобӣ нашавад,.. «ису усу кадан беҳад осонай» гуфтааст.
Бародар изои мумин ҳаром аст гуфта хеле фикр кардем ва хамуш истодем, дигар нашуд. Ин бадбахт худаш як гадо буд. Миллати вай қалуғ аст, тоҷикҳоро бад мебинад. Ҳоло мардумро ба коррупсия подстава мекунанд ва аз пули ҳаром ба куҷоҳо расиданд. Ин кличкааш Муха аст. Мухаи бадбахт дар ноҳияи Рудакӣ дар колеҷи трактор созкунӣ хондагӣ аст. Чандин ҷавонро шинондан ва камтар сумдор ҷавонҳоро подстава карда суми калон гирифтанд.
Насиба гуфтанӣ як духтар буд аз деҳаи Алибоӣ, ҳамдеҳаи ҳамин Муха. Ин оқипадар бо ҳамроҳи ҳамон духтар чандин ҷавонро аз элак гузаронд, бо дастони кормандони коррупсияву мақомот бовар кунед. Бародар то ин дараҷаҳояшро нав дидем. Ман ҳам яке аз кормандони мақомот ҳастам, бовар кунед, виҷдонам намебардорад вақте ин корҳоро мебинам. Хуллас Насиба бачаҳои нав аз Маскав омадагиро хонааш даъват мекард ва дар онҷо айшу ишрат мекарданд. Дар ҳолати ҷушии кор Муха бо кормандон медаромад ва баччаҳоро то саҳар вақт медоданд, ки ҳаминқадарӣ сум меоред. Аз як бародари Олисоветӣ маблағи як мошинро гирифта буд. Ҳайратовар ин аст ки ин корҳоро боз дар байни рафиқони наздикаш таъриф мекард. Ин Насиба дар ноҳияи Рудакӣ дар тарабхонаи Ситора ба ҳайси раққоса кор мекард ва дар он ҷо баччаҳоро ҷалб карда дигар рӯзҳо хонааш даъват мекард. Ин Мухаи бадбахт 8 помещение магазин танҳо дар ноҳияи Рудакӣ дорад ва 4 хонаи истиқоматӣ ва 4 аспи бузии18 ҳазор $ дорад ва дар Душанбе ҳамчунин помещение ва хона дорад. Дар Садбарг хонаи бачааш ва мошини мерседеси 80 ҳазор $ баччаашро медонем, ки бачааш 18 сола аст. Ин помещение ва хонаҳояш ягонтоаш дар номи худаш нест
Дар бораи раиси маҳалла ва як коргари отдел боз менависем ва бузҳои ҳозираро, ки дар пули як порс ош бародаронашро мефурӯшанд. Дар мавриди баъзе амалҳои раиси ноҳияи Рудакӣ гуфта будед мо ҳам ин амалҳоро шунида будем вале аҳамият надода будем. Ҳатман аз пушти ин масала ҳам мешавем ва чизе пайдо шуд бароятон мефиристем.
Екатеринбург
Ассалому алейкум Устод Муҳаммадиқбол! Умедворам, ки хубу саломат бошед.
Банда, дар ғарибӣ ҳастам ва ҷои буданам муҳим нест, ки куҷост! Бигзор нависед, ки Екатеринбург. Аллоҳ худ
шоҳиди асосист ва ӯро ман ба расонидани ин амонат ба шумо ва тамоми халқи мусалмони тоҷик зомин, ё худ гарант қарор медиҳам.
Мехостам амонати як бародари ғарибро, ки ӯ низ як сол мешавад, тарки Ватани азиз кардааст, расонам. Рости гап ӯ лаҳҷавӣ суҳбат карду ман ба қадри имкон нақли ӯро адабӣ навишта кардам. Ӯ ба ман чунин нақл кард:
«Бародар сабаби ба ғарибӣ омадани ман ин нангу номусам шуд. Ман, ки ҳамсардор шудам, ҳарду худотарс будем ва ин сабаб шуд, ки ҳамсари ман ниқоб ба бар кунад. Ҳар кучое, ки мерафтем, хоҳ ба берун, хоҳ ба ягон бинои давлатӣ, ҳамсарам ҳамавақт ниқоб мекард. Аввалҳо ягон мушкил надоштем, ҳама хуб буд. Вале пасон, сахтгириҳо оиди сатру ниқоб, ки шуруъ шуданд, ба мо низ аллакай таъсири бади худро расониданд. Ман ҳис мекардам, ки чи хел бо мурури замон имонам заиф шуда истодаасту лекин рашки исломиям не. Чун аз ҳадис медонем, ки марди берашк ин даюс аст ва даюс буи ҷаннатро ҳис нахохад кард, куҷо монад ба дидани ҷаннат. Хуллас, бо мурури замон, бо сабаби ин режими худонотарс ба ҳамаҷо рафтан мушкилӣ пайдо кардем. Ҳар ҷое,ки намерафтем, аллакай чашми ман ҳар тараф чор буд, ки мабодо ягон корманди милиса, ё амният ҳозир омада ягон чиз пурсон мешавад. Ман барои худам умуман бепарво будам, чунки аз давраҳои баччагиям бо ин одамон вохурдааму рафторашонро медонам, ки чи гуна аст, аммо барои ҳамсарам ҳарос доштам. (Бовар дорам, ки ҳатто волидайну хешонаш ғами дини ҳамсарамро мисли ман намехурданд.Режими худонотарс аз мардонашон умуман рашку нанги исломиро бардошт. Ҳатто хусурам ин рашки мардонагиву исломиро аз даст дода буд).
Ва худ ба худ мегуфтаму ҳатто омода будам, ки мабодо ягон корманд омада ҳамсари маро ба ягонҷо бурданӣ шаваду ё ин ки ниқобашро кашиданӣ бошад, омодаам, ки гарданашро бо дандонҳоям канда партояму лекин ба ҳамсарам ягон чиз нашавад. Аллоҳ худ шоҳид аст аз дили ман. Чунки ҳазрати Усмон (Аллох аз у розӣ бод) мурданро ба калла гирифту розӣ нашуд, ки ҳамсараш пеши хавориҷон ниқобу сатр кашаду то ки онҳо тарки хонаи ӯ кунанд. Ба ҳамсараш гуфта буд, ки розиям маро ҳаминҷо тикка-тикка кунанд, аммо як тори муи туро набинанд. Ё ин ки ҳазрати Алӣ (Аллоҳ аз ӯ рози бод) мегуфт, ки магар шумо ҳамсарҳои худро рашк намекунед, вақте ки як нигоҳи марди номаҳрам ба онҳо меуфтад?».
Устод, ҳангоме, ки бародар ин нақлро мекард, ашк гулугираш мекард. Чунки дар воқеъ толибилми хубе буд дар вақташ.
Давоми қисса:
«Аз пушти ҷангу нофаҳмиҳо бо ҳамсарам, ки худсарона бе иҷозати ман тарки ниқоб кард, ҷудо шудаму як сол пеш тарки Ватан кардам, чун номусам набардошт.
Ва ҳаргиз на дар ин дунё ва на дар он дунё ин чизро ба Раҳмонов, ки созандаи ин режими Худонотарсон аст, намебахшам. Ба ҳамсару авлодаш ҳам, ки тоқати ин имтиҳони Аллоҳро сабр накарданду бо номуси исломии ман бозӣ карданд, намебахшам. Чунки ман хонаамро бо ҳама маҳсулоти ғизоӣ ва тамоми чизашро бо зиёдатӣ таъмин мекардам ва ниёз ба кашидани ниқобу беиҷозат ба берун баромадан лозим набуд. Ҳатто ба он нафароне, ки барои ингуна қонунҳои зиддиисломӣ машварат доданд, кумак карданд, қабул карданд, иҷро карданд, на дар ин дунё ва на дар он дунё намебахшам. Бидонед, эй нафароне, ки рӯзе дар ҷанозаи Раҳмонов ҷамъ мешавед ва нафаре, ки имоматии ин ҷанозаро мекунад, ишора ба туи аҳмақ дорам. Вақте пеш аз ҷаноза туи имом бар ҷамъомадагон амри маъруф мекунӣ ва мегуӣ, ки дар дунё 2ҳақ аст – Ҳаққулоҳ ва ҳаққулъабд. Яъне ҳаққ дар назди Аллоҳ ва ҳаққ дар назди банда. Аз Аллох дуо мекунӣ, ки ҳақи худро ба майити Раҳмонови Худонотарс бубахшад, чунки У – Раҳмону Раҳим аст.
Пас,мегуӣ,ки агар майит-Раҳмонов аз шумо қарздор буд, ё ҳаққе дар болояш доштед, бубахшедаш. Ана ҳаминҷо, эй имом ва эй нафарони ҷамъшуда донед, ки ман умуман намебахшам. Чунки ман доим дар намозҳоям дуо мекардам, ки эй Аллоҳи Бузург ба Раҳмонов ва тудаи гирду атрофаш инсофу имон ато намо, то қонунҳояшонро иваз кунанд. Ҳадди ақал, кор нагиранду монанд, ки мо зиндагиву нафаси озод дошта бошем. О, мо низ фарзандони ҳамин Ватан ҳастем ва угай нестем, агарчи ба ту-Раҳмонови Худонотарс ин чиз писанд наояд ҳам!
Агар ҳатто ёбеду мисли Рустами Абдураҳим дар куни БТР баста, на танҳо дар шаҳри Душанбе, балки дар тамоми ҷумҳурӣ аз болои хору сангу гил кашед, намебахшам. Танҳо аз Аллоҳи Пок дуо мекунам, ки он лаҳза аз ман розӣ бошад, гуноҳонамро бахшад ва шаҳодатамро қабул кунад, тамом.Чун, ман барои бозӣ ба тарзи исломӣ зиндагӣ карданро дар ҳаётам ба роҳ намондам. Барои ҳазлу шухӣ зану фарзанддор нашудам, ки имрӯз аз пушти қонунҳои зиддиисломии шумо аз онҳо ҷудо ва дар ғарибӣ зиндагӣ кунам, чунки номусам набардошт. Ман ҳақи худро дар назди режими худонотарси Раҳмонов пурра иҷро мекардам, ягон қонунвайронкунӣ намекардам. Андозамро, ки аз супориданаш норозӣ будаму ҳастам, сари вақт месупоридам. Бинобар ин, ман дар болои Раҳмонов ҳаққ дорам, чунки ба қавли худаш «подшоҳ»-и мост. Оҳ, агар у лаҳзае медонист, ки ҷавобгарӣ болои халқу раъият чихел мушкил аст, ҳаргиз ин вазифаро қабул намекард. Ҳатто, пул медоду мегурехт аз ин вазифа. Аммо афсус, ки дили ӯ кур аст, аммо мурдан-ку дорад. Ва ба қавли қонунҳои режими худаш, ки «надонистани қонун аз ҷавобгарӣ озод намекунад», надонистани қонунҳои Офаридгор рӯзи маҳшари ҷонгудоз аз ҷавобгарӣ озодат нахоҳанд кард. Ҳатто як тангаи пуче, ки аз захираҳои қимматбаҳо, аз тамоми чизи Ватан, ки дар он ман ҳақ дорам, ҳамчун раъият, ман намебахшам. Гуноҳонам зиёданд. Ин ша Аллоҳ ба сарат бор хоҳам кард. Агар тамоми Тоҷикистон бубахшадат, дон, ки шуруъ аз ҷанозаат то вохурӣ дар рӯзи маҳшар ман намебахшамат. Аввал барои қонунҳои зиддиисломият, ки сабаби ҷудо шудани ману модари фарзандонаму фарзандонам гашт ва дуввум барои тамоми чизе, ки бо мардум бояд тақсим мекардӣ, иҷро накардиву худу авлоди носераматро пур кардӣ.
Бовар ҳам накунӣ агар, дар дунёи абадӣ ҳамаи ин дарди сарат хоҳанд шуд. Чунки он рӯзи адолат, рӯзест, ки бузи якшоха аз бузи душоха барои ноадолатияш қасдашро хоҳад гирифт».
Устод, бовар кунед, вақте ин бародар нақл мекард, тани маро ларза мегирифт ва Худоро шукр мекардам, ки дар ҷои Раҳмонов нестам. Чаро, ки ин нафар ин қадар нафрат дорад ва рӯзи қиёмат аз каштали ба ном «подшоҳ» мегирад, пас онҷо миллионҳо тоҷики мусулмону баномус ҳастанд, ки ин корро хоҳанд кард. Шукри Аллоҳ, ки дар ҷои Раҳмонов нестам.
Устод, ман ба шумо амонатро расондаму он тарафаш қазоват аз шумо, ки онро чоп кунед, ё на! Амонатро ба шумо ва шуморо ба Аллоҳи Пок месупорам!
Бо эҳтиром,
Мусалмони миллатдӯст!
Нуробод
Ассалому алайкум бародари азиз Муҳаммадиқбол. Аллоҳ шумо ва ҳама муборизон бар зидди ин режимро ҳифз намояд. Ман мехоҳам дар бораи рӯйдодҳои соли 2010- 2014, ки дар деҳаи Қалъаи назари ҷамоати Самсолиқ (Сафедчашма)-и ноҳияи Нуробод ба амал омада буданд, дар як нома рӯи коғаз нависам.
1.Соли 2010 муҷоҳидин бо роҳбарии қумандон Мулло Абдулло Раҳимов дар ҷамоъати Самсолиқ, деҳаи Қалъаи Назар ҳузур доштанд. Инҳо аз шермардони ҳамин диёр буданд. Ин муҷоҳидини ҷон ба каф молу дунё ва зану фарзандону падарону модарони хешро гузошта ба сангар ба тарафи кӯҳ баромада буданд, то дину миллати хешро аз ин тоғутиён озод намоянд ва юғи бардагиро аз дӯши ин миллат бардоранд. Аммо афсус, ки ин ҳукумат баҳори он сол бар алайҳи ин шерон амалиёт гузаронд ва ҳамаашонро ба қатл расонид. Аз ҷумла Мулло Абдулло Раҳимов ва Мавлавӣ Зикруллоҳ, ки як донишманди хуб ва шермарди ҷасур ба шаҳодат расонида шуданд. Ҷасадашро ба масҷид оварданд. Сипас модарашро оваранд ва ба ӯ дашном мекарданд ва мегуфтанд писари террористатро куштем. Ин модар, ки огоҳии динӣ дошт монанд ба модарони замони Паёмбар буд. Писарашро дидан замон дар оғуштаи хун гуфт Алҳамдуллилоҳ писарам шаҳодат муборак. Қумандонҳо ва афсарон ҳайрон шуданд, чун ин модар на нола ва на гиря кард, балки гуфт Алҳамдуллилоҳ. Ин якумин фарзандаш набуд. Пас аз ин Аллоҳ боз 5 фарзанди ин модарро аз ӯ гирифт. Онҳо ҳам дар ҳамон ҷанг ба шаҳодат расонда шуданд. Ҳамаи он муборизон, ки дар кӯҳ буданд ба қатл расиданд. Ҷанг то 10 рӯз давом кард ва мурдаи ягонтои онҳоро ба соҳибонашон надоданд ва онҳоро бор карда бо худ бурданд. Ва ҳатто видоёҳое дидем, ки онҳо дар як сардхонае луч партофта шудаанд. Ин золимон на танҳо ба зиндагон, балки ба мурдагон низ раҳм надоранд. Аллоҳ шоҳид аст, аз мурдаҳои ин шаҳидон низ метарсиданд. Вақте медиданд, ки ҷасадашон шах намешавад, хунашон беист ҷорӣ мешавад, дар ҳайрат монда буданд. Онҳо ба ин чизҳо имон надоштанд. Аз ҳамин сабаб ҳатто пас аз шаҳодати ин шаҳидон низ дар деҳаҳо солдатҳо ва ротаҳои худро партофта буданд, ки мабодо боз Муло Абдулло Раҳимов пайдо шавад.
2) Режими Раҳмонов дуюмбора зимистони солҳои зикршуда боз ҳуҷумро болои мардуми деҳаҳои Шербегиён ва Қалъаи Назар гузаронд, ки дар натиҷа 12 нафарро боздошт намуданд. Онҳо рост ба масҷидҳо ворид мешуданд ва телефони ҷавононро тафтиш намуда онҳоро таҳқир ва таҳдид мекарданд то бо Ансоруллоҳ робита надошта бошанд. Он ҷавононеро, ки ба отдел бурданд, шиканҷаҳои зиёд карданд, сузанро ба нохунҳояшон медароварданд. Ва ҳатто ба узвҳои мардиашон тевана-сузани ғафс мехалониданд, то дигар ба зидди ҳукумат аз ин деҳа касе гап назанад.
Як бародар гуфт, ки замоне дар хонаи яке аз мардони хуби деҳа будам. Амният ҳамаи хонаро муҳосира намуд ва ҳоҷиро ба ҳавлӣ бароварда пурсуҷу ва хонаро кофту коб намуданд. Ва китобҳои исломӣ, аз ҷумла Қуръону ҳадис ва дигар китобҳои диниро дар мобайни ҳавлӣ бо беэҳтиромӣ карда ҷамъ карда ва ин шахсро ҳамроҳи китобҳо гирифта бо худ бурданд. Ба мисли ин ҳоҷӣ чандин олимону мусафедони ин деҳаро бо худ бурданд. Аз онҳо маблағҳои калон1000 долларӣ гирифта ва боз онҳоро бо шиканҷаҳои гуногун таҳдид мекарданд, ки салафӣ буданшанро эътироф кунанд. Аммо салафӣ гуфтани онҳо баҳона буд то ба чашми мусалмонон хок бипошанд. Гуноҳи онҳо фақат гуфтани ҳақиқат дар баробари режими золим буд. Аз дехаи дигар чандин муллоҳои хубро, ки аз ҳукумати золим безор буданд бурда зиндон карданд ва ҳатто волидайни муҷоҳидинро бурда зиндону шиканҷа намуданд.
Ва модари яке аз муҷоҳидини ба шаҳодат расидаро писарат террорист гуфта зада ба қатл расониданд ва падараш бошад дар зиндон мурд. Аллоҳ ин шаҳидонро қабул намояд ва хуни ин шаҳидон сабаби бедории ин миллат гардад. То дуюмбора инқилоби шерон барпо шаваду режими золим аз байн равад ва як ҳукумати одил барпо гардад.
Зулми режими Раҳмонов болои мардуми деҳаи мазкур то ҳол идома дорад . То кунун амният дар ин деҳа кор мебарад ва ҳар киро хоҳад бурда пулашро канда ӯро сар медиҳад, албатта бо ёри бузҳои дар дохили мардум буда.
Падарони писаронеро, дар ҷамоати Ансоруллоҳ ҳастанд зиёд азобу машаққат медиҳанд ва таҳдидҳои зиёд мекунанд. Ва ҳатто мисли андоз барин аз онҳо ҳар вақт хоҳанд ё пул ё мол мегиранд ба мисли дуздон ва ғоратгарон.
Масҷидҳои деҳаро қаҳвахона карданд ва ба масҷидҳо телевизорҳоро гузоштанд то мардум паёми Раҳмоновро гӯш кунанд, ба ҷои амри маъруф ва зикру тиловати Қуръон дар масҷид.
Дар Афғонистон агар як ҳодисае рух диҳад ин амниятиҳо мардумро боз азоб дода онҳоро ба отделҳо фарёд карда аз нав баёнотҳо мегиранд. Ин ҳам аз тарси он ки мабодо Ансоруллоҳ вориди Тоҷикистон гардад.
Як сол Раҳмонов ба ноҳияи Нуробод сафар кард ва амният пеш аз омадани ӯ мардумро сахт муҳосира кард ва ҷавонҳое, ки дар рӯйхати сиёҳ буданд ҳамаашонро оварда дар амният маҳкам карданд. Вақте ки Раҳмонов аз Нуробод баромада рафт онҳоро боз озод карданд. Сахт метарсанд, то ин шерон мабодо дили пешобашонро ранҷонанд. Чандин нафарон аз ин деҳаҳои Ҷавонон ба зулм тоб наоварда ҳиҷратро пеша намуданд ва ба Ансоруллоҳ пайвастанд. Ва аҳд бар он бастанд, ки бо нусрат ва ё бо хуни шаҳодат ин Ватани мусалмоннишинро аз дасти ғосибон ва ифротгароёну золимон наҷот бидиҳанд. Ва яке аз сабабҳои ҳиҷраташон ҳамин зулми режими золими хунхори Раҳмонов аст.
Хабаркашони деҳа (бузҳо) :
Бузҳо зиёд шуданд, ҳамкорони амният хуб кор мекунанд. Мардумро бо андак сухани исломӣ ё сухани бар зиди ҳукумат гуфт гуфта бурда мефурӯшанд. Ҳатто шунидам мегӯянд, ки дар як хона агар 4 бародар бошанд, ҳатман яктоаш буз ва хабаркаш аст. Бовар ва эътимод аз байн рафтааст. Дигар аз тарси ин бузҳо ва амният касе бо касе танҳо сӯҳбат намекунад, чун фардо ба амният мерасад, ки ду нафар сӯҳбати тӯлонӣ доштанд. Амният бошад онҳоро бурда дар чи бора суҳбаташонро аз онҳо пурсон мешавад, ё ҷаримабандӣ мекунад, маблағ меситонанд аз онҳо ё таҳдидашон мекунад.
Бузҳои деҳа:
1.Абдухолиқ. Ин шахс руирост таҳдид мекунад мардумро, ки онҳоро ба амният мефурӯшад. Шиносҳои зиёд дорад ва ҳар киро бинад, ки мусалмон аст ва аз ҳукумат безор аст,мефурӯшад.
2.Шамсуллои бо лақаби сабзӣ. Ин духтури деҳа аст ва ду пояш ланг бо чигас роҳ мегардад. Дуо мекунем дастҳояш ҳам шал гардад. Чунки ҳамаи мардумро мефурӯшад ва таҳдид мекунад бо амният робитаи хуб дорад.
3.Додарбек, ин ҳам буз. Буз будани ин ҳам исбот дорад ва барои он навиштем то мардум эҳтиёт бошанд.
4.Саидашраф, Раиси ҷамоат аст. Ӯ бузи шохдори бераҳм аст ва мусалмононро ба ҳукумат мефурӯшад. Хуллас, бузҳо зиёданд. Мо онҳоеро навиштем, ки мардум бояд эҳтиёт бошанд .
Ин буд нома аз куҳистони дурдаст. Аз Нуробод, ҷамоъати Самсолиқ, деҳаи Қалъаи назар ва ногуфта намонда, ки ҳукумат хуб бидонад бо ин шиканҷа ва азияте, ки болои ин мардуми мазлум меорад. Баракс сафи ҷавонони ин минтақа рӯз то рӯз зиёд шуда истодааст. Дар ахир бояд ин бузҳо бидонанд, ки ин шо Аллоҳ сар -сари девор париданашон ба охир мерасад. Мо дар фиристодани нома ба «Ислоҳ» аз ноҳияи Нуробод дигар кутоҳи намекунем. Умедворам шермардони ноҳия набояд кутоҳи кунанд. Бояд нагузорем ҳеҷ барномаи номаҳо бе нома аз ноҳияи Нуробод бошад!