Имсол соли панҷум аст аз дидори қиблагоҳам маҳрумам.Дурустараш чор солу нуҳ моҳ аст аз ин файз ва аз ин дарвозаи ҷаннат бо амри тақдир маҳрумам.Як моҳ аст падари бузургворам аз бемории фишори хун ва қанди боло бистару бемадор аст.Ду рӯз аст хело ҳолаш вазмин аст.Наздиконам мегӯянд касеро намешиносад ва танҳо номи шуморо мегирад ва аз ҳуш меравад.Фақад мегуфтааст мехоҳад маро бубинад,кош метавонистам падарамро бубинам эй Аллоҳ ту аз дили ман огоҳи ва аз ҳоли манҳам огоҳи.
Имрӯз вақте гуфтанд ба ҳуш омадааст гуфтам телефонро барояш диҳед чанд сухане бо ман гуфт вале на ҳама суханонаш бароям фаҳмо буд.Аллоҳ маро аз ҷумлаи фарзандони солеҳ бигардон,то барои падарам боғе бошам дар ҳоле ӯ бароям яке аз дарвозаҳои ҷаннат аст.Эй Аллоҳ ҳаргиз ӯро аз ман норози нагардону моро аз ӯ маҳрум нагардон.Дигар чизе наметавонам навишта.Дар ҳаққи падари беморам дуъо кунед дӯстон Аллоҳ аз шумо розӣ бошад.
