Хӯшае аз гӯшаи андешае
Чаҳор чиз рӯза ва ҳар кори хайреро фосид кунад:,
ғайбат, дурӯғ, суханчинӣ ва нигоҳ ба номаҳрам.
****************************************************************************
Инсон барои бадбахтии худ Худо, тақдир ва ҳар чизе, ки рост гирад гунаҳгор мекунад, аммо худро не.
****************************************************************************
Агар бо бадкирдоре вохӯрдед, ҳатман ба дунёи ботини худ назар андӯзед, то бубинед, ки миёни шумо умумияте мавҷуд ҳаст ё на.
****************************************************************************
Он ҷо, ки чашми муштоқе барои маъшуқе ашк мерезад, зиндагӣ ба ранҷ кашиданаш меарзад.
****************************************************************************
Ишқ мисли парвоз аст, боло рафтанаш ҷасорат ва боло монданаш лаёқат мехоҳад.
****************************************************************************
Агар хоҳӣ равшандил бошӣ, илм омӯз, агар хоҳӣ қадр ёбӣ либоси қимат бидӯз.
***************************************************************************
Рози худ ҳаргиз ба зану сибён магӯй ва аз бехирадон умеди дӯстӣ маҷӯй.
****************************************************************************
Агар мардум маро нашносад, ғусса нахоҳам хӯрд, аммо ман мардумро нашносам афсурда хоҳам шуд.
****************************************************************************
Тарҷума бӯса кардан аз паси шиша аст.
****************************************************************************
Чаҳор чиз зеҳнро зарар мерасонад: турширо бисёр тановул кардан, ғам, дард ва ба пушт хоб кардан.
***************************************************************************
Бисёре аз ҳақиқатҳоро дар зиндагӣ бояд нодида гирифт.
***************************************************************************
Ниёзмандро навмед набояд кард, чун ӯ хиҷолат кашад, барор аз кори ту хоҳад рафт.
****************************************************************************
Агар хоҳӣ доиман бо Ҳақ бошӣ шукри неъмат кун ва даври шамъи ҳақиқат парвона бош.
****************************************************************************
Зебогии сухан дар кӯтоҳии он аст.
****************************************************************************
Агар толиби зиндагии солиму боландагӣ ҳастӣ, мебояд бо ҳақиқат ишқ варзӣ.
****************************************************************************
Бузургтарин айб он аст, ки он чиро, ки мислаш дар худи туст, айб шуморӣ.
****************************************************************************
Дӯст мисли чатрест, ки бояд дар рӯзҳои борон ҳамраҳат бошад.
****************************************************************************
Чаҳор чиз илмро комил кунад: такрор, навиштани илм, эҳтироми устод ва ҷаҳди бисёр.
***************************************************************************
Хидмати бузургон кун, то ба бузургӣ расӣ ва дар корҳо сабрро пеша кун, то аз зумраи собирон бошӣ.
****************************************************************************
Ба давлату сарвати соҳибдавлатон дил мадеҳ, агар давлат хоҳӣ рӯ ба Худованди пок неҳ.
****************************************************************************
Гар тавонӣ дилеро ба даст ор, ки дил амри Худованд аст, аммо барои ба даст овардани ҳаққи дигарон талош маварз, ки ин аз гӯшаи гуноҳу риё аст.
****************************************************************************
Касонеро мешиносам, ки барои ороиши зоҳирӣ ва доштани либоси гаронмоя нафси худро гурусна нигоҳ медоранд ва хонадони худро дар тангдастӣ мегузоранд ва барои фиреб додани чашми дигарон худро гирифтори ранҷу машаққат мекунанд.
****************************************************************************
Ҳар қадар бузургтар бошӣ, танҳотар ҳастӣ.
****************************************************************************
Нафсатро ба гуруснагӣ сайқал деҳ!
****************************************************************************
Касе, ки азми қавӣ дорад, дунёро мувофиқ ба майли хеш иваз месозад.
****************************************************************************
Оҳиста рав, то одоби эҳтиёт ба ҷо орӣ, эҳтиёт шав, то қадам беҷо нагзорӣ.
****************************************************************************
Чаҳор чиз аст, ки яке аз онҳо дар хона бошад, хона хароб шавад ва баракатро аз миён бардорад: хиёнат, дуздӣ, шароб ва зино.
***************************************************************************
Хушҳол бош, лабханд бизан ва танҳо барои хеш зиндагӣ кун; қабл аз ин ки суҳбат кунӣ гӯш фаро неҳ; қабл аз ин ки нависӣ, андеша кун; қабл аз ин ки харҷ кунӣ, даромад дошта бош; қабл аз ин ки дуо кунӣ, бибахш; қабл аз ин ки садама занӣ, эҳсос кун; қабл аз танаффур ишқ варз; зиндагӣ ин аст… эҳсосаш кун, зиндагӣ кун ва лаззат бубар.
***************************************************************************
Тавонгари ростин касест, ки оз дар дилаш роҳ наёфтааст.
****************************************************************************
Барои идора кардани хеш аз сарат истифода бар ва барои идора кардани дигарон аз қалбат.
****************************************************************************
Бо шакокон хилоф варзидан раво аст, вале барои орифон саҳву хато аст.
***************************************************************************
Муфлис шудан нишон аз сардии муҳаббат аст, аммо маърифатнок шудан далели мардист.
****************************************************************************
Ботини мо набояд майдони ҷангу ситез бошад. Ором бошем ва ба ҷойи таҳқири сарнавишти худ хештанро дӯст дошта бошем ва тақдирро аз ёд набарем.
***************************************************************************
Чаҳор чиз ризқро барҳам мезанад: Баъд аз намози бомдод хоб кардан, дар намоз сустӣ кардан, коҳилӣ ва хиёнат.
****************************************************************************
Ихтиёратро ба Парвардигор супор, то туро раҳнамо бошад, хайрро беш кун, ки дастгири рӯзи ҷазо бошад.
****************************************************************************
Ба ҳамагон неку меҳрубон бош, то зиштиву дуруштӣ набинӣ.
****************************************************************************
Ноёбтарин чизҳо самимияту ягонагист.
****************************************************************************
Инсон барои ба даст овардани сабру бурдборӣ ва ҳамин тавр расидан ба ҳикмату дониши судманд бояд сарду гарми зиндагиро бичашад ва аз имтиҳоноти зиёде сарбаланд берун ояд.
***************************************************************************
Аввалин шарти комёбӣ шаҳомату бебокист.
****************************************************************************
Бо ин чаҳор чиз мардонро шиносед: мардест, ки медонад ва ӯ медонад, ки ман медонам, ӯ олим аст, пас бипурседаш; мардест, ки медонад, вале намедонад, ки худ медонад, ӯ фаромӯшхотир аст, пас ба ёдаш биёваред; мардест, ки намедонад ва медонад, ки худ намедонад, ӯро раҳнамоӣ лозим аст, ӯро раҳнамоӣ кунед; мардест, ки намедонад, лекин намедонад, ки худ намедонад, ӯ ҷоҳил аст аз ӯ рӯйгардон бошед.
****************************************************************************