Сабабҳоеки хушуъро дар намоз аз миён мебарад.
√- Зайфии имон ба дидори Худованд ва бозгашт ба сӯйи Ӯ таъоло.
√- Васвасаи шайтон
√- Ғофил будан ва пайрави намудани ҳаво ва ҳавас ё хоҳишот .
√- Ба дунё аз андозаи муқаррари бештар аҳамият додан.
√- Тарк намудани масҷид ва адои намози ҷамоъат.
√- Кам шудани муҳаббат ва бародарӣ аз барои Аллоҳ таъоло.
√- Сафҳоро рост накардан ва бе аҳамияти намудан дар рост кардани сафҳо.
√- Зулм ё ситам намудани бандагони Худованд ва надодани ҳуқуқи онҳо.
√- Ба ҳар тараф нигоҳ кардан ё ба сӯйи осмон ё боло нигоҳ кардан дар дар ҳангоми намоз.
√- Гузоштани намоз бар ҷойнамози ранга ё дорои нақшҳои гуногун ё дар он сурате бошад,ки ҳуши намоз гузорро ба он ҷалб кунад.
