Ҳарчӣ дар ин олам аст аз Аллоҳаст на аз каси дигаре.
Худованд мефармояд:Бигӯ:”Мусибате ҷуз он чӣ Худо барои мо муқаррар кардааст,ба мо нахоҳад расид.Ӯ мавлои мост…”(Сураи Тавба,ояти 51)
Ту бо Холиқат муомила дорӣ.
Ба дасти Ӯст ҳама чиз,ба дасти Ӯст ҳама ончи ба ту иртибот дорад.
Саломатии ту ба дасти Ӯст,хонаводаи ту ба дасти Ӯст.
Он касонеки дар атрофи туянд ба дасти Ӯст. Умури ғайри туҳам ба дасти Ӯст.
Ононки бар ту бартарандҳам ба дасти Ӯст. Бозӯмандонҳам дар қабзаи Ӯянд.
(Шайх доктор Муҳаммадротиб Нобулсӣ ҳафизаҳуллоҳ
